Als hoveling aan het hof van Louis XIV is Jean Racine (1639-1699) getuige van het eerste absolute koningschap. Hij ziet hoe het persoonlijke en het politieke als nooit tevoren samenvallen. In een tijd bovendien, waarin het belang van de juiste vorm alles overheerst. Ook in het oeuvre van Racine is vorm allesbepalend. Het classicistische vereiste van eenheid van tijd, plaats en handeling neemt hij strikt in acht. Maar onder het dwingende ritme van zijn prachtige alexandrijnen, bekritiseert hij, zij het verdekt, het absolutisme en houdt hij het hof een tragische spiegel voor. Innerlijk verscheurd tussen drift en plicht ― en met obsessieve liefdes als complicerende factor ― strijden Racine’s personages om de macht. 

jean racine
Met Britannicus (1669) schreef Racine een tragedie over de ‘geboorte van een monster’: Nero. Drie jaar nadat hij door zijn moeder Agrippina op de troon is geholpen, wil Nero zich van haar verstikkende invloed ontdoen. Hij schaakt Junia, de door Agrippina uitgekozen verloofde van zijn stiefbroer en rivaal Britannicus. En Nero wordt verliefd op haar. Of, toch niet? Want wat Nero ook zegt of doet, de toeschouwer wordt door Racine voortdurend op het verkeerde been gezet. Totdat Nero met één daad zijn moeder buitenspel zet, zijn ware aard onthult en zijn plaats in de geschiedenis opeist. Het basisidee voor Delpeuts enscenering gaat uit van reconstructie en herbeleving van een van de pijnlijkste momenten uit de recente Europese én Nederlandse geschiedenis: de oorlog in voormalig Joegoslavië. Een onderzoek naar collectieve schuld.

thibaud delpeut
De jonge regisseur Thibaud Delpeut (1978) studeerde af met het door hemzelf geschreven VINEX. Hierin werd een bedrieglijk doorsnee gezin tot in de huiskamer geconfronteerd met de realiteit van het vreemdelingenbeleid. Het becommentariëren en bekritiseren van de maatschappelijke werkelijkheid door het tonen van verstoorde familierelaties fascineert Delpeut. Het vormt ook de basis voor de keuze van zijn eerste voorstelling in het kader van TA-2, Britannicus van Jean Racine.