Aan het begin van de twintigste eeuw gaat de jonge Hans Castorp naar een sanatorium in het Zwitserse Davos om er zijn neef te bezoeken. Hij is van plan om er drie weken door te brengen. Uiteindelijk zal hij er zeven jaar blijven. Door zijn ontmoetingen met andere gasten in het kuuroord – een reeks excentrieke figuren – krijgt hij een meerstemmig beeld van met elkaar botsende visies op het leven.

Stef Aerts en Marie Vinck van het Antwerpse theatergezelschap FC Bergman creëren met het ITA-ensemble een nieuwe versie van De Toverberg van Thomas Mann.

Stef Aerts en Marie Vinck over De Toverberg

‘Thomas Mann heeft met zijn magnum opus zichzelf en de wereld rondom hem heen willen herformuleren, nadat die wereld door de Eerste Wereldoorlog totaal overhoop was gegooid. Misschien heeft onze wereld vandaag, met zijn snel veranderende gedragscodes, zijn versplinterde ideologieën en ambigue moraal evenzeer nood aan een hernieuwde categorisering van begrippen en van onszelf. In het sanatorium op de top van de berg dissecteert en bediscussieert Hans Castorp de wereld waaraan hij eigenlijk niet durft deel te nemen, en waar hij steeds meer van vervreemd geraakt.

Alsmaar meer worden wij door de volgende generatie ter verantwoording geroepen. Zij verwijten ons onverschilligheid, een gebrek aan engagement en een teveel aan ironie. Het is een verwijt dat aan het adres van Hans Castorp gemaakt zou kunnen worden. Hoe komt het dat wij zo op hem lijken?

Hebben wij ons opgesloten, ons verscholen achter beschouwingen? Hebben we te veel getwijfeld en onze toewijding te lang uitgesteld? Staat er ons iets enorms te wachten dat we niet zagen komen? Of is het al zo dichtbij dat het ons verblindt?’