De drie jeugdvrienden Archie, Harry en Gus dragen een vriend ten grave. Zijn dood raakt hen elk op een andere wijze. Ze worden teruggeworpen op het overdenken van hun verloren idealen, mislukte relaties en carrières en al hun nog te realiseren ambities. In een impuls reizen ze af naar Londen. Ze herbeleven hun jongensjaren en leven al hun mannelijke fantasieën uit. Een trip, in alle opzichten.

'innovatieve kruisbestuiving tussen theater en film’ NRC

‘Ivo van Hove maakt indruk met zijn fantastische acteurs’ La Libre Belgique

‘een gevaarlijke onderneming, met goed gevolg’ Knack****

‘Ivo van Hove ensceneert een gedurfde Husbands’ Le Figaro

Husbands werd voor het Theaterfestival 2012 geselecteerd als één van de 10 beste voorstellingen van het afgelopen seizoen. 'Barry Atsma, Hans Kesting en Roeland Fernhout geven op weergaloze wijze invulling aan de drie typen echtgenoten. Een even grote prestatie wordt geleverd door Halina Reijn, die in haar eentje niet alleen alle vrouwen speelt, maar ze allemaal lijkt te zijn. Met minieme schakelingen weet ze in mum van tijd toeschouwers te overtuigen van de wisselingen tussen haar personages. De voor Van Hove en vormgever Versweyveld kenmerkende inzet van filmische technieken speelt een cruciale rol. Het toneel is sober, met enkele meubelstukken als verwijzing naar de locaties. Er hangen enkele schermen. Via kleine camera’s die op de hoofden van de acteurs bevestigd zijn, voltrekt het verhaal op de schermen zich bijna letterlijk vanuit het hoofd van de personages. Het dwingt de acteurs in een keurslijf: te heftige reacties, in gezichtsuitdrukking, bewegingen met het hoofd of verplaatsingen over het toneel, veroorzaken ronddwalende projecties op het scherm. Het maakt de acteurs nog bewuster van hun spel. De techniek blijkt een medespeler die niet hindert, maar juist bijdraagt aan een subtiele en ingetogen rolinvulling waar de acteurs naast hun bevlogenheid ook hun technisch vakmanschap etaleren. Ook in de scènes waar de emoties hoog oplopen en het machogedrag losbarst, is dat met precisie gedaan. Het visualiseert van heel dichtbij de zo herkenbare dilemma’s waar deze mannen mee strijden. Een mooie melancholische voorstelling over de teloorgang (of kracht) van trouw, loyaliteit en mannenvriendschap.' Juryrapport Theaterfestival 2012