Mevrouw de Montreuil zoekt het geluk voor haar dochter Renée. Ze wil dat Renée zich laat scheiden van haar echtgenoot, Markies de Sade, die de goede naam van de familie door het slijk haalt en een gevangenisstraf uitzit wegens seksuele uitspattingen. Renée blijft haar man echter trouw en vanuit een diepe verbondenheid verdedigt ze zijn perverse liefdespraktijken. De Sade morrelt aan de grenzen van de moraal en leert haar de macht der verbeelding kennen. Het is een daad van verzet die breekt met heersende conventies van de adel en vooruit wijst naar de Franse revolutie. De Sade, berucht als grondlegger van het moderne sadisme, is zelf niet aanwezig maar doemt op in gesprekken tussen vijf vrouwen. Montreuil, haar twee dochters en twee vriendinnen voelen zich elk op hun manier verbonden met de markies. In heftige confrontaties worden hoop, frustratie en perversiteit blootgelegd. In dit alles doorklinkt de intrigerende relatie tussen wreedheid en tederheid. Bijzonder aan deze voorstelling is dat alle vrouwenrollen, op die van de dienstmeid na, gespeeld worden door mannen.

yukio mishima
Yukio Mishima (1925-1970) is één van de grootste en meest controversiële schrijvers van Japan, met een oeuvre dat romans en No-spelen omvat. Mishima romantiseerde het beeld van de oude samoerai en verzette zich tegen het morele verval van zijn land. Na een mislukte coup met een privé-leger in 1970 pleegde hij, als een ware samoerai-ridder, seppuku / harakiri (rituele zelfmoord). nadat hij zijn standpunten publiekelijk uiteen had gezet. Net als De Sade was Mishima gefascineerd door erotiek, macht, wreedheid en schoonheid. In zijn stuk mengt hij historische gegevens, geruchten en fantasieën met zijn persoonlijke psychologische analyse.

krzysztof warlikowski
De Poolse regisseur Krzysztof Warlikowski regisseert voor de tweede keer een productie bij Toneelgroep Amsterdam, na Droomsporen in seizoen 03/04. Daarmee wordt een unieke samenwerking voortgezet tussen Toneelgroep Amsterdam en één van de belangwekkendste regisseurs van dit moment. Warlikowski's voorstellingen trekken volle zalen, niet alleen in Warschau maar ook daarbuiten, op internationale festivals in onder meer Avignon en Wenen. In Nederland was hij in 2001 te gast op het Holland Festival met een indrukwekkende Hamlet. Ook reisde zijn Dybuk door het land als onderdeel van Paradise Regained, een serie eigentijdse theaterproducties uit een nieuw Europa. De voorstellingen van Warlikowski zijn introvert en weten een suggestieve wereld op te roepen die de toeschouwer naar binnen zuigt.