Multimedia-theatermaakster Carina Molier (1959) onderzoekt in haar theaterwerk de grenzen tussen theater, film, beeldende kunst en muziek, tussen fictie en werkelijkheid. Gebruikmakend van meerdere disciplines en nieuwe technologische mogelijkheden creëert zij bij voorkeur meeslepende theatrale trips, vaak gebaseerd op de documentaire werkelijkheid.

Bij Toneelgroep Amsterdam maakte zij Het huis van de toekomst (seizoen 05/06) en de multimedia-voorstellingen Ruigoord 1 en 2 (www.clifcam.com). In een twee verdiepingen tellend multi-mediahuis, waar het publiek gedurende de voorstelling om heen kon lopen, zagen we hoe cultgoeroe Gerardjan Rijnders ondersteund door een team van zielsverwanten en een serie camera’s de dood van zijn moeder vastlegde op internet en haar brein wist te uploaden voor de toekomst. Met haar fictieve Organisatie 2012 (www.org2012.com) breekt zij, gedurende een langlopend project, op veelvormige wijze de communicatie open over het (individuele) leven in turbulente tijden.

Carina Molier studeerde in 1991 af aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, afdeling Theater/regie. Werkte vervolgens i.s.m. Het Amphitheater aan Bericht uit de Zandbak, i.s.m. Independance aan Sally can’t dance en i.s.m. de Nestheaters aan voorstellingen als Postcards from the stoned age, Chelsea Girl, Zuid Zuid-West en Big Boy. Tijdens Kunstenplan 2000-2004 werd zij structureel gesubsidieerd door het Ministerie van OC&W, i.s.m Productiehuis Paradiso werkte zij in die periode aan: Queen & King on Planet Earth, i.s.m. de Rotterdamse Schouwburg aan 2012 Unlimited, i.s.m Toneelgroep Amsterdam aan Hotel 2012.