Filmer des vaderlands. Zo werd Michiel van Erp getypeerd in 2016, het jaar dat hij vijfentwintig jaar als documentairemaker actief was.

Van Erp (1963) realiseerde meer dan vijftig documentaires, zowel voor de televisie als voor de bioscoop. In de jaren negentig maakte hij naam met Lang leve…, een langlopende serie waarin gewone Nederlanders op een bijzondere manier werden geportretteerd, vaak met een dosis ironie (het wordt zijn handelsmerk genoemd) én tegelijk vol mededogen. 

Hij draaide portretten van bekende Nederlanders zoals schrijver Connie Palmen en fotograaf Erwin Olaf, maar ook van koningin Beatrix en de Zangeres Zonder Naam. Hij maakte films over zowel de uitvaart van prins Claus als over de nabestaanden van de MH17-vliegtuigramp. Een terugkerend thema is (seksuele) identiteit. In I Am a Woman Now portretteerde Van Erp vijf vrouwen die meer dan vijftig jaar geleden een geslachtsoperatie ondergingen. Op de vraag ‘wie is de opvolger van Bert Haanstra?’ antwoordde Kees Hin, oud-cameraman van Haanstra: ‘Michiel van Erp’.

In 2014 baarde Van Erp groot opzien met de televisieserie Ramses over de jonge Ramses Shaffy in het Amsterdam van de jaren zestig en zeventig. De serie sleepte een tiental (internationale) prijzen in de wacht waaronder de Zilveren Nipkowschijf voor beste televisieprogramma en de Prix Europa voor beste dramaserie. Hoofdrolspeler Maarten Heijmans kreeg zowel een Gouden Kalf als een Emmy Award.

Als hem wordt gevraagd naar wat zijn personages bindt, zegt Van Erp: ‘Ze tornen aan het leven dat ze leiden en gaan uitdagingen aan. Ze jagen hun dromen na, zijn dapper. Dat houdt vaak in dat ze niet in de pas lopen met de mensen om hen heen, want die lopen meestal achter elkaar aan. Ramses Shaffy had dat ook, zijn vuur, zijn enthousiasme, zijn drang om te leven, en de bereidheid om daarvoor soms ook diep te vallen, die eigenschappen bewonder ik en daar spiegel ik me aan. Ik was nooit filmer geworden als ik in de pas was blijven lopen.’

Dit najaar komt zijn eerste fictiefilm uit, met o.a. Minne Koole en Hans Kesting. Van Erp verfilmde de roman Niemand in de stad van Philip Huff, een coming of age verhaal over een groep studievrienden die in Amsterdam op zoek zijn naar hun identiteit. Michiel van Erp: ‘Wat mij aangreep in het boek is dat drie jonge levens totaal opgeschud worden door een dramatische gebeurtenis. Ze leren noodgedwongen dat je ferme keuzes moet maken in het leven om echt gelukkig te worden.’

In het theater maakte Michiel Van Erp een aantal jaren deel uit van het artistiek team van mugmetdegoudentand. Met zijn bewerking van Het hout van Jeroen Brouwers maakt hij als regisseur zijn debuut in de grote zaal. Van Erp ziet zijn regie voor ITA als een natuurlijk vervolg op de weg die hij met zijn dramaproducties is ingegaan. De thematiek van Het hout sluit naadloos aan op de thema’s die hij in zijn filmwerk behandelt.