De hoofdpersoon van Alpengloeien is een blinde man. Hij woont al veertig jaar in de bergen en heeft dringend behoefte aan een vrouw. Zijn enige gezelschap tot nu toe is een jonge buurman die hem dagelijks van voedsel en nieuws voorziet. ‘’Alle mensen zijn gelukkig en leven in vrede’’ zo luidt steevast zijn ingestudeerde tekst over het wereldgebeuren.

Als het blindeninstituut hem een vrouw stuurt, verandert alles. Niets is meer wat het lijkt. De vrouw, Jasmine geeft zich uit voor hoer, maar blijkt een actrice die haar leven lang auditie deed met de rol van Shakespeares Julia. De blinde heeft een Naziverleden en was in betere tijden regisseur van een derderangs gezelschap. Twee verscheurde levens vinden zich in de kunst. Ver weg van het werkelijke leven, hoog op de Olympus, scheppen zijn hun eigen wereld.

Alpengloeien gaat over de vraag in hoeverre de kunstenaar de werkelijkheid kan ontlopen. Als de jonge buurman in liefde voor Jasmine ontbrandt, dient het echt leven zich ongewild aan. En dan krijgt de oogverblindende alpengloed een grimmig randje.

Peter Turrini werd in 1944 in Oostenrijk geboren. Zijn eerste succesvolle toneelstuk Rozznjogd schreef hij in 1971. Daarmee shockeerde hij het Oostenrijkse publiek door de wereld als een vuilnisbelt en de mensen als ratten af te schilderen. Turrini is vooral actief als dichter en daarnaast bestookt hij zijn landgenoten met lezingen waarin hij de Oostenrijkse schijnheiligheid telkens weer aan de kaak stelt.