Eind jaren vijftig schrijft de Franse filosoof Jean-Paul Sartre op verzoek van de Amerikaanse regisseur John Huston het scenario voor een film over Freud. Sartre gaat zo op in de materie dat hij een script aflevert dat goed is voor zeven uur film. Huston herleidt de vele honderden bladzijden tot een film van twee uur. Daarop laat Sartre zijn naam van de credits verwijderen. Sindsdien is dit uitdagende script onaangeroerd gebleven.

Als geen ander heeft Freud bepaald hoe wij in de twintigste eeuw zijn gaan denken over wat het betekent om mens te zijn. Literatuur, film en toneel zijn diepgaand door hem beïnvloed. Maar hoe is Freud tot zijn theorieën gekomen? Sartre portretteert de jonge psychiater als een getormenteerde persoonlijkheid die de psychoanalyse haast tegen zijn wil in ontdekte.

Ivo van Hove: ‘Het stuk gaat over innovatie. We volgen Freud op jonge leeftijd, als hij zich tegen de opvattingen van zijn gezaghebbende leermeesters in ontwikkelt, en met vallen en opstaan tot de ontdekking van de droomanalyse komt. Freud was in staat out of the box te denken, creatief en innovatief te zijn. Heel bijzonder is dat hij dat niet alleen doet door de observatie van zijn patiënten, maar ook door de confrontatie met zichzelf. Freuds onderzoek naar de mens is ook een zelfonderzoek dat vanuit een hoge persoonlijke nood tot stand komt. Hij is iemand die zichzelf in de waagschaal werpt met alles wat hij heeft. Niet alleen zijn overtuigingen maar ook zijn twijfels, niet alleen zijn verstand maar ook zijn hart.’

Ivo van Hove is de eerste die het omvangrijke script van Sartre in zijn totaliteit ensceneert. Freud is daarmee een wereldcreatie. In deze coproductie met Toneelhuis zullen naast acteurs van het ITA-ensemble ook de leden van het Antwerpse theatercollectief FC Bergman spelen.