In opdracht van Toneelgroep Amsterda schreef Frans Strijards Gesprekken over Goethe? De titel is bijna net zo misleidend als de voorstelling zelf, die hij tevens regisseerde. Al wordt er heel wat afgepraat en gefilosofeerd, en dan nog in een razendsnel tempo en met talrijke geestige wendingen, over Goethe wordt er geen woord gerept.

Twee psychiaters proberen al converserend en redenerend het verleden van een patiënt te traceren. Gescheiden ouders, het verlangen om de moeder te doden, de wensdroom om kunstenaar te worden zijn enkele sleutelgegevens. Een van de psychiaters is een jeugdvriend van de patiënt. Wanneer hij heeft kunnen navorsen, dat zijn vader he bed heeft gedeeld met de moeder van de patiënt, raakt ook hij geestelijk in de knoop.

Met hun analyses en enorme verbaliteit raken ze alle drie in elkaars problemen verstrengeld. Werkelijkheid en fantasie vloeien in elkaar over.