Deze ontroerende monoloog ging in 2009 in première en was nadien o.a. in New York, Sint-Petersburg, Toronto, Dublin, Douai, Maribor, Sydney, Wuzhen, Barcelona en Hong Kong te zien.

Met La voix humaine (1928) schreef Jean Cocteau de ultieme afscheidsmonoloog. Een vrouw belt met haar ex in een laatste poging de breuk tussen hen ongedaan te maken. Geleidelijk groeit bij haar het besef dat de minnaar voorgoed voor een ander heeft gekozen.

‘De tekst bleek zo herkenbaar en toegankelijk dat ik vanaf de eerste repetitiedag werd meegezogen in het verhaal van deze vrouw. Veel leek uit mijn eigen leven te zijn gegrepen. Het is niet alleen een liefdesverhaal maar vooral een wanhopige schreeuw om bestaansrecht.’ - Halina Reijn

'Halina Reijn is doorgaans een bijzonder extraverte actrice. In 'La voix humaine' speelt ze verrassend ingetogen. Het is of er een heel nieuwe kant van haar talent is opgebloeid.' - Trouw

'A spare, raw, enormously affecting production, brought to incisive life by Halina Reijn.' - Village Voice

'Van Hove’s staging begins and ends with the inspired set, inside which Reijn unfurls a physical performance as unselfconscious as it is uncompromising' - New York Post

‘Halina Reijn’s performance of Cocteau’s tragic heroine is a scream into the existential abyss.’ - Time Out Sydney

'Halina Reijn speelt de pannen van het dak' - Knack

'Halina Reijn koppelt in haar rijke, indringende spel de stadia die de vrouw doormaakt, aan evenzoveel spelregisters die iedere keer weer verrassen.' - NRC *****

'Ingehouden Halina Reijn in mooie, droevige monoloog.' - Volkskrant ****

Avec l’aimable autorisation de M. Pierre Bergé, président du Comité Jean Cocteau.

#lavoixhumaine