Tijdens haar opleiding aan de ArtEZ Toneelschool schrijft Joy Delima een monoloog over haar politieke bewustwording op het gebied van racisme en uitsluiting. Ze gaat op zoek naar het antwoord op de vraag ‘Wie ben ik?’.

In een serie snel gesneden, korte, komische en persoonlijke monologen vertelt ze over haar zoektocht naar haar roots en over haar ervaringen als jonge zwarte vrouw in Nederland. Ze traceert haar roots én haar eigen politieke bewustwording op het gebied van institutioneel racisme en uitsluiting.

'Ik blijk opeens zwart te zijn. Ja ik was het al, maar sinds ik naar Arnhem ben verhuisd word ik er steeds aan herinnerd. Ik hield me totaal niet bezig met zwartzijn toen ik in Rotterdam woonde. Ik was gewoon ik, en overal waar ik keek waren er mensen zoals ik. Maar nu ik de ‘enige’ ben, voel ik ineens de noodzaak om de verantwoordelijkheid voor de héle Black Community op me te nemen. Ik word een soort undercover superheld. Het gaat eigenlijk van de ene op de andere dag.'

'Ik blader wat in mijn vaders stamboomboek en kom ineens op een pagina die ik nooit eerder heb gezien. Het is een dubbel gevouwen bladzijde. Op deze kaart gaat de stamboom helemaal terug naar 1600….'

'De voorstelling van Joy Delima vormt een indrukwekkend visitekaartje. [...] Delima heeft genoeg aan haar veelzijdige spel. Moeiteloos vertolkt ze tenminste tien personages.' – de Volkskrant★★★★

'Een aanstekelijke brok levensvreugde op een bedje van milde maatschappijkritiek.' – Noordhollands Dagblad

'Delima ontkracht met groot enthousiasme de tweedeling in het denken over afkomst en kleur. En dat levert een heerlijke avond theater op.' – Gooi– en Eemlander