Toneelgroep Amsterdam, Les Théâtres de la Ville de Luxembourg en de Londense Barbican slaan de handen in elkaar voor deze enscenering van Antigone met de Franse steractrice Juliette Binoche in de titelrol en Ivo van Hove als regisseur. Ze kozen voor Antigone van Sophocles, één van de meest uitdagende en belangwekkende teksten uit het toneelrepertoire. Deze unieke voorstelling was o.a. te zien in Luxemburg, Londen, Antwerpen, Amsterdam, Parijs, Recklinghausen, Edinburgh en New York. De vertaling is in handen van de TS Eliot-prijswinnaar Anne Carson.

Na de bloedige machtsstrijd tussen haar broers, beslist Antigone om, tegen de verordening van Kreon in, haar broer Polyneikes te begraven. Ze plaatst zich daarmee buiten de wet en komt lijnrecht tegenover Kreon te staan die zich beroept op het staatsbelang. Onwrikbaar blijft ze in haar broederliefde en in haar afwijzing van het politieke denken van haar oom. Haar autonomie brengt een hele staat aan het wankelen. Antigone is één van de rijkste en meest raadselachtige teksten uit het toneelrepertoire.

Geen ander toneelstuk heeft de fundamentele tegenstellingen en conflicten in een mensenleven zo genuanceerd samengevoegd in één universeel drama. De conflicten tussen de levenden en de doden, individu en staat, man en vrouw, mens en god en ouders en kinderen worden door Sophocles op sublieme wijze verwoord en met elkaar verweven.

Juliette Binoche is één van de meest gelauwerde filmactrices ooit. Ze won verschillende Césars als beste actrice in Frankrijk, prijzen op de filmfestivals van Cannes en Berlijn en een Academy Award als Best Supporting Actress voor haar rol in The English Patient. Ze verwierf bekendheid met haar rollen in o.a. Les Amants du Pont-Neuf, The Unbearable Lightness of Being, Bleu, Caché, Chocolat, Camille Claudel 1915 en recentelijk nog Clouds of Sils Maria. Daarnaast was ze te zien in talloze theaterproducties waaronder Betrayal van Harold Pinter en August Strindberg’s Mademoiselle Julie, en de dansvoorstelling piece-in-i met Akram Khan.

Ivo van Hove over Antigone

‘Antigone zegt ‘Neen’. Antigone accepteert niet dat haar broer Polyneikes als een zondebok en onmenselijk monster wordt behandeld en vernederd. Ze wordt een krijger die met een genadeloos doorzettingsvermogen en passie het belang van het individu en de ongeschreven wetten verdedigt. Voor deze extreme overgave en liefde is geen plaats in de Thebaanse samenleving. Maar Antigone blijft hardnekkig ‘Neen’ zeggen tegen de wereld van de politiek, tegen de wetten van het land. Als dochter uit een incestueus huwelijk tussen haar moeder Iokaste en haar halfbroer Oidipous is zij de ultieme belichaming van alles wat verboden is, wat anti is. Antigone IS ‘Neen’. Zij volgt het recht van het hart. Het gevolg is dat ze een hele staat vernietigt. Antigone van Sophocles is een stuk met de explosiviteit van een kernbom. Voorbij goed en kwaad exploreert het stuk mensen in een staat van crisis. Antigone laat zien hoe onredelijk de rede kan zijn.’