De Griekse tragedie Antigone toont ons hoe onredelijk de rede kan zijn. Polyneikes sneuvelt in een bloedige machtsstrijd met zijn broer Eteokles en mag niet begraven worden. Omdat hij beschouwd wordt als landverrader, wordt zijn dode lichaam tentoongesteld. Zijn zus Antigone aanvaardt niet dat Polyneikes vernederd en als een zondebok behandeld wordt. Als dochter uit een incestueus huwelijk tussen haar moeder Iokaste en haar halfbroer Oedipus is Antigone de ultieme belichaming van alles wat verboden is. Onversaagd en hardnekkig verdedigt zij het belang van het individu en de ongeschreven wetten. Zij is de passionele krijger die opkomt voor het recht van het hart. Voor deze extreme overgave en liefde is geen plaats in de Thebaanse samenleving.

Antigone is een stuk met de explosiviteit van een kernbom. Voorbij goed en kwaad exploreert het een nieuw veld van menselijkheid en van mensen in een crisissituatie.