In de beurtzang wordt een familiereünie gehouden in een vervalen klooster, ergens in het zuiden van Engeland, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. De grote afwezige, de vader, houdt ieders herinneringen in beroering. Moeder, dochter, drie zoons en een oude oom zien om in wrok en verwondering. De mannen kijken gefascineerd, met medeleven of afgrijzen toe hoe de vrouwen aansturen op een definitieve afrekening.

Djuna Barnes geniet al een halve eeuw een reputatie als vulschrijfster, vooral gebaseerd op haar roman Nightwood. Zelf beschouwde de in 1982 overleden schrijfster de beurtzang als haar magnum opus. Ze werkte zeven jaar aan dit versdrama, dat tijdens haar leven alleen in Zweden werd opgevoerd. De poëtische, cryptische taal en de sterk autobiografische inhoud, maken het stuk een ongemakkelijk uitgangspunt voor een voorstelling. Barnes stelt bijna onmogelijke eisen aan makers en publiek en pas op de première zal duidelijk zijn wat en hoeveel van het stuk de uiteindelijke voorstelling zal vormen. Toneelgroep Amsterdam en Blauwe Maandag Compagnie bundelen hun krachten in een zoektocht naar de uitersten van poëzie en theater.