'De hypnotiserende monoloog van de acteur Hugo Koolschijn, het alter ego van Pasolini, was het pregnantste ingrediënt van de voorstelling. Samen met Kitty Courbois, die de moederfiguur van priemende blikken voorzag, leverde hij het ruggenmerg van de voorstelling.' De Standaard

'Peter Verhelst schreef een mooie, lyrische en substantiële tekst. (…) De apologie van Pasolini wordt op een sobere en indringende wijze gebracht door Hugo Koolschijn. Op een ondefinieerbare wijze creëert de poëzie de ambiance van het Italië van dertig jaar geleden. (…) de klankprojectie is indrukwekkend.' Knack

'Intra-Muros is een heftige voorstelling waarin kakofonische klanken van het kwartet pijn aan de oren doen, zoals hier alles pijn doet. En toch gaat er van deze Pasolini een grote kracht uit.' Trouw

'Intra-Muros is een heel esthetische voorstelling waarin het poëtisch manifest van Pasolini, de vermenging van schoonheid en de zelfkant van het leven, de communistische idealen en teloorgang van zijn geloof, overtuigend wordt vormgegeven.' Haarlems Dagblad

'Pasolini-kenners zullen veel herkennen. Wanneer Koolschijn energiek in de huid kruipt van de verbitterde filmmaker rijgt hij levesfeiten aaneen tot een fel, ideologisch betoog over tirannie van de middelmaat en de machtsmachine van het fascisme.' Volkskrant

Intra-Muros is een productie van Muziektheater Transparant en BL!NDMAN, in coproductie met Toneelgroep Amsterdam en Concertgebouw Brugge, in samenwerking met het Kaaitheater en met Grame/Lyon (centre national de création musicale) voor de ontwikkeling van de elektronica voor klankmanipulatie en spatialisatie,met de steun van de Vlaamse gemeenschap voor de compositieopdracht. De tekst kwam tot stand met de steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren.