In een vergaande bewerking van De boeken der kleine zielen (1901-1903) wordt ingezoomd op een familie die betere tijden heeft gekend. Verschillende generaties leven moeizaam samen onder een dak. Hun grote huis is spookhuis, gekkenhuis en ziekenhuis ineen. Alle familieleden lijden in meer of mindere mate aan trauma’s, handicaps en neuroses. Het zijn ‘kleine zielen’ die gebukt gaan onder lang geleden gemaakte keuzes waar zij geen verandering in kunnen of willen brengen.

Allen klampen zich vast aan Addy, een jonge arts. Hij is getrouwd met Mathilde: een gezonde vrouw die in alles het tegenbeeld is van haar schoonfamilie. Een buitenstaander, die node wordt geduld. Doordat Addy zich te veel om zijn familie en te weinig om haar bekommert, komt hun relatie onder druk te staan. Zij spiegelen daarmee het lot van Addy’s ouders, die ook al vastzitten in een ongelukkig huwelijk.

De situatie lijkt uitzichtloos. Maar schoorvoetend worden pogingen ondernomen om uit de crisis te raken. Slagen zij er in om met open vizier het
gesprek aan te gaan over hun desillusies, verlangens en verwachtingen? Lukt het hen om een nieuwe kijk op het leven te krijgen?

programmaboek 18|19
Blader door het programmaboek door op onderstaande afbeelding te klikken of download als pdf.