In Mind the Gap is de wereld in de rouw. Drie vrouwen slepen hun verdoemde levens met zich mee. Ze zijn getekend door verwrongen familierelaties. Losgescheurd van hun naasten vertegenwoordigen zij een eeuwenoude wereld waarin de verwoestende werking van wraak en machtswellust resoneert. Geweld, oorlog, verkrachting, verraad, opengereten straten, lange slierten vluchtelingen, bloed, en leeg transport bevolken hun tragische verhalen. De vrouwen dragen de namen van Antigone, Klytaemnestra en Medea: wraakgodinnen, vleugellam onder de last van de geschiedenis. Het zijn de droeve resten van een cultuur die aan zijn einde lijkt de komen in een metrostation. 

Mind the Gap is een litanie die de pijn om een verloren wereld tastbaar maakt. Het is de evocatie van een eindtijd die maar geen eindtijd wil worden, omdat de vernietigende kracht van geweld stuit op de levensdrift die in de prachtige, suggestieve taalbeelden ligt besloten.