na de repetitie
Hendrik Vogler regisseert Droomspel van Strindberg als in een koortsdroom, alsof zijn leven ervan afhangt. Na een repetitie blijft de jonge, ambitieuze Anna met hem achter. Ze provoceert hem en dwingt hem positie te kiezen, niet alleen in zijn werk maar ook in het leven. Het gesprek tussen de regisseur die nog uitsluitend via zijn werk leeft en de actrice die de wereld wil veroveren, is een balanceeract zonder vangnet. Genadeloos ontmaskeren ze elkaar. Als Hendrik herinneringen ophaalt aan Anna’s moeder, zijn vroegere maîtresse Rachel, verschijnt deze ten tonele als een droombeeld uit het verleden. Zij is ook actrice en kampt met een alcoholverslaving. Ze confronteert Hendrik met zijn lafhartigheid en levensangst. Na haar exit blijven Hendrik en Anna achter en proberen een leven samen te verzinnen; de verbeelding als pleister op de wonde.

persona
Elisabeth Vogler, een gevierde actrice weigert tijdens een voorstelling nog langer te praten en trekt zich terug in een ondoordringbaar bastion van stilzwijgen. De jonge verpleegster Alma begeleidt haar naar een zomerhuis op een afgelegen eiland in een poging haar weer tot het leven te verleiden. Tussen beide vrouwen ontstaat een gevecht om aandacht en macht. Alma verliest niet alleen de controle over de situatie maar raakt ook definitief haar onschuld kwijt. Op het einde van hun wekenlange retraite, net voor hun aftocht naar het vasteland fluistert Elisabeth één enkel woord: ‘Niets’.

programmaboek 13|14
Blader door het programmaboek door op onderstaande afbeelding te klikken of download als pdf.

De productie kwam tot stand met medewerking van Auteursbureau ALMO bvba in opdracht van Josef Weinberger Ltd, Londen en de Ingmar Bergman Foundation.