Olivier Provily vatte al vlak na het maken van zijn afstudeervoorstelling Oorlogje (2001) het plan op om Tsjechov te ensceneren. De aandacht die deze voorstelling had voor de vaak zo geheime binnenwereld van mensen en de conflicten die daar het gevolg van zijn, vond voortzetting in twee stukken van de Noor Jon Fosse, Winter en Een zomerdag – teksten waarin Tsjechoviaanse invloeden merkbaar zijn. De stukken van Tsjechov zijn echter complexer en omvangrijker dan die van Fosse, en de keuze voor Oom Wanja met hierin thema’s als stilte, verdriet en verlangens - is daarom een logische volgende stap.